Alpe d’Huez 1995 De lotgevallen van vijf dappere Brabanders tijdens hun tocht naar l’Alpe d’Huez.

Presentatie over: "Alpe d’Huez 1995 De lotgevallen van vijf dappere Brabanders tijdens hun tocht naar l’Alpe d’Huez."— Transcript van de presentatie:

1 Alpe d’Huez 1995 De lotgevallen van vijf dappere Brabanders tijdens hun tocht naar l’Alpe d’Huez

2 De vijf hoofdrolspelers klaar voor vertrek

3 reisplan

4 Dag 1: Winksele  Bohan 30 juni 1995 We stonden op met anderhalf uur vertraging (Gerrit). De Kris versnelde op elke helling. In Namen weigerde Jan bij de groep te zitten omdat we naar goede muziek luisterden. Vlak voor Feschaux reed Gerrit voor de eerste keer plat. In Feschaux piste een hond tegen Kris’ fiets.

5 Somewhere tussen Leuven en Namur.

6 Camping Bohan

7 Iets voor Gedinne moest de Gerrit passen. Hij kreeg het gat niet gedicht en werd op bijna 5 minuten gereden. Toen zag Kris de man met de hamer. Uiteindelijk afdaling naar Bohan. Kris had hier al zowat 10 minuten achterstand en plofte neer voor de camping (Confort). Vertommen nam een binnenweg en wist zo alsnog eerste te worden. ‘s Avonds friet.Confort

8

9 Dag 2: Bohan  Dun-sur-Meuse In hun bedrijvigheid zagen Bogaerts, Vertimmen en Adriaenssens de lekkernijen niet. In Sedan verorberden we een smos in het park. Toen was Jan zijn zonnebril kwijt. Vertimmen slaagde er niet in een binnenband te kopen. Op het einde reed de Jakke het gat voor Vertommen dicht. ‘s Avonds begon het te regenen. We aten spaghetti (behalve Gerrit).

10 Soms vreemde taferelen bij het schrijven van kaartjes

11 Dag 3: Dun-sur-Meuse  St. Mihiel ‘s Morgens regende het niet meer. Kris was zijn portefeuille kwijt. We waren net weg toen de Fane bemerkte dat hij zijn drinkbus vergeten was. Toen bemerkte Gerrit dat ook hij zijn portefeuille kwijt was. Gerrit vond zijn portefeuille terug. We vertrokken uiteindelijk (het was reeds 11u) en na enkele minuten begon het keihard te regenen. Zo reden we tot in Verdun. Na het eten aldaar begon het terug te regenen.

12

13 Op een terrasje bleven we Chinees poepen tot 4u. Toen was het over en we vertrokken voor het laatste stuk. Toen Gerrit en Freek in St. Mihiel aangekomen waren kwam Kris vertellen dat Stefaan 4 km terug lek gereden was. Onze tent stond net recht toen het onverwacht keihard begon te regenen. Na de bui gingen we eten. Aangezien Gerrit geen frieten lustte gingen we naar een pizzeria (Lion d’Or). Daar bleek dat Gerrit ook geen pizza lustte en hij nam een lekker en groot jagersmenu.

14

15 Dag 4: St. Mihiel  Neufchâteau Bogaerts trok in de voormiddag kop omdat we te laat vertrokken waren. De eerste zweren verschenen op het gat van Wets. De eerste Tourkrant werd gekocht. We rustten een uurtje in Commercy en reden dan verder naar Neufchâteau. Daar hebben we lekker cous cous gegeten. Dat hadden we wel verdiend. We hadden immers een klim van 13% beklommen.

16

17 Dag 5: Neufchâteau  Bourbonne-les-Bains Wederom trok Bogaerts kop. We zochten tevergeefs naar een werkende telefooncel. Deze vonden we uiteindelijk in een pittoresk dorpje waar de klok twaalf sloeg zodat Gerrit het contact moeilijk gemaakt werd. Daarna reden we naar Lamarch waar de Shopi spijtig genoeg toe was tot grote ontsteltenis van de vermoeide renners (behalve Kris).

18

19 Kris ging 3x af: 1x in de pizzatent, een 2de maal bij het voetbal,… Nu zitten we bij het kaarsvuur dat door Kris A. op speelse wijze, na een mooi verhaaltje over een grote (sterke) man, beroerd wordt. Straks gaan we (de heldenfietsers) slapen omdat we morgen een zware rit voor de benen geschoven krijgen. Morgen schrijven we een brief naar X.

20

21 Dag 6: Bourbonne-les-Bains  Gray Het landschap bleef hetzelfde. In Champlitte mochten we nog de winkel binnen buiten de openingsuren. We waren vrij vroeg in Gray. Daar hebben we een stukje afgezweet in de hete zon. Ceymeulen en Bogaerts trokken elk 30 km kop. We aten lekkere rijst met worsten en curry. Daarna kaart- en drankavond. Deze avond werd besloten onder de naakte hemel. ‘s Nachts trokken Freek, Kris en Stefaan nog even naar een karaokespectakel dat onze aandacht trok.

22

23 Dag 7: Gray  Dole Het landschap veranderde nog steeds niet. Onderweg zochten Freek en co naar fossielen. In Dole ontdekten we voor het eerst een normale stad. We waren terug in de mensenwereld. Er was zelfs een McDonalds. Daar aten we verscheidene menu’s. De klim in Jouhe overtrof elke muur die je in België maar kan aantreffen. Op de camping in Dole zagen we een prachtige Deense.

24

25 Vanaf nu staan onze ogen gericht naar alles wat vrouwelijk is. Dat verdienen we toch, omdat we dit gewaagde avontuur toch aandurven, en terwijl onze vrienden Lens, Maes, Van Craenenbroeck, Degreef en co achterlaten. Namen blijft nog steeds de koploper op gebied van vrouwen die bevallig zijn.

26

27

28 Dag 8: Dole  Lons-le-Saunier Terug naar de wereld van 50 jaar geleden. De rit wordt vrij snel gereden aan een gemiddelde van 21.0 km/u wat vrij snel is in dit landschap. Onderweg weken we even van onze weg af, maar kwamen uiteindelijk op de juiste weg nadat we een lekkere diabolo dronken. In Lons-le-Saunier vinden we een rustige camping (la Marjorie***) waar we uitblazen.la Marjorie

29 camping Lons-le-Saunier

30 Gerrit liet zijn creativiteit de vrije loop wat resulteerde in een waslijn van formaat. Hier bereiden we ons voor op de rit van morgen (Jan en Gerrit lezen l’Equipe, Kris en Freek zijn eten gaan halen, Stefaan moet de meisjes weer van zich afhouden… ah nee, hij schrijft nu het dagboek). Nu bereiden we ons moreel verder voor. Tot straks. Die avond zijn we nog snel een duik gaan nemen in het plaatselijke zwembad. We aten ravioli (behalve Vertimmen en Bogaerts). Vertimmen werd op onlegale wijze erin gespeeld bij het poepen.

31

32 Dag 9: Lons-le-Saunier  Champdor Kort na het vertrek kregen we al een mooie klim van 4 km voorgeschoteld. Verhoopte afdaling bleef uit. We aten in Orgelet. Bogaerts ontdekte de echo op een hoge stuwdam aan het Lac de Vouglans. Het meer leende zich tot enkele prachtige kiekjes. De vermiste Vertimmen werd steeds op het wc terug-gevonden. Nog een klimmeke van 5 km en dan tot la Cluse waar we overvloedig aten.

33

34

35 De resterende 20 km werden gedomineerd door een 10 km lange klim. Boven aangekomen werden we van het wachten verjaagd door een enorme zwerm stinkvliegen. Daar werd ons doel bereikt (Brénod) waar we echter geen camping vonden. In Champdor sliep Bogaerts in en op de tent(en).

36

37 Dag 10: Champdor  Voiron Ontbijt in het gezellige Hauteville waar we naar leuke muziek luisterden en wielrenners plotseling uit het niets opdoken. Daarna werd de klim van gisteren beloond met een 11 km lange afdaling met 5 haarspeldbochten vanwaar we ineens de eerste bergen zagen. In één van de eerste levendige dorpjes (Virieu-le-Grand) kochten we ons middageten dat we in Belley opaten. Dan zetten we verder koers naar Voiron.

38

39 We namen een binnenweg gekruid met enkele pittige kuitenbijters (vraag maar aan Stefaan). Een afdaling van 12% waar iedereen 70 km/u haalde was de beloning. ‘s Avonds daalden we af naar het centrum in Voiron waar we voor de tweede keer een McDonalds bezochten. (Kris doet op dit moment weer speels lastig met de kaars.) Kris speelde weer een record-hoeveelheid aan eten binnen. Dan trokken we (bergop) terug naar de camping (Porte de Chartreuse) om de nacht tegemoet te treden.

40

41 Dag 11: Voiron  l’Alpe d’Huez Na weer eens Frans brood met chocolade als ontbijt begonnen we aan de laatste etappe. Het duurde ongeveer een uur om het centrum van Grenoble door te geraken door de vele lichten en de voor fietsers verboden weg (volgens Jan, Kris en Gerrit). Het stuk van Grenoble naar Vizille, wat bijna constant stijgend was, was mede door de niet te dragen hitte enorm zwaar.

42

43 In Vizille bleken alle winkels gesloten te zijn (middaguur). Na een lange wachttijd deden we ons dan tegoed aan 3 yoghurtjes de man en een pot opgelegd fruit van 2 liter als dessert. Omdat Kris en Stefaan nog moesten kakken werd het stuk naar Bourg-d’Oisans aangevat door Jan, Freek en Gerrit, die reeds snel moest lossen (te veel gegeten zeker). Na een pauze in Bourg-d’Oisans begaven we ons met veel moed naar de voet van de beklimming.

44

45 De afspraak dat de eerste rond bocht 4 zou wachten werd door Gerrit in de wind geslagen wat tot enige chaos leidde, zeker toen het reeds begon te schemeren en van Vertimmen nog geen spoor te bespeuren viel. Dan herkende Kris iemand als Gerrit aan zijn loopstijl. Wat we toen zagen en te horen kregen valt niet te beschrijven. Laten we het bij een kleine denkfout houden.

46 Het resultaat van een nachtje schilderen

47 Die avond geen apenootjes als dessert en omdat Kris nog steeds geen nieuw gasvuurtje gaan halen was konden we ook de soep wegsmijten. Op de koop toe begon het die avond nog te regenen ook. _ _ _ _ _

48

49

50 Miguel Indurain

51 Claudio Chiapucci

52 Toni Rominger

53 Start van de volgende etappe

54 Met de trein terug naar huis