De presentatie wordt gedownload. Even geduld aub

De presentatie wordt gedownload. Even geduld aub

Mijn prestentatie gaat de veluwe

Verwante presentaties


Presentatie over: "Mijn prestentatie gaat de veluwe"— Transcript van de presentatie:

1 Mijn prestentatie gaat de veluwe
De historie van het Nationale Park De Hoge Veluwe is er een van idealisme en visie. Het Park is een cultureel erfgoed, welke gesticht is aan het begin van de twintigste eeuw door het echtpaar Anton en Helene Kröller-Müller. Anton was een succesvol zakenman. Hij was een fervent jager en kocht daarom vanaf 1909 in meerdere fasen een jachtterrein, De Hoge Veluwe. Helene was een enthousiast kunstliefhebster en collectioneerde kunst. Samen hadden Anton en Helene een ideaal: natuur en cultuur samenbrengen in het belang van het algemeen Het Echtpaar Kröller-Müller In de periode zijn de fundamenten voor het huidige park gelegd. Het Park werd omrasterd en er werden dieren ingevoerd (moeflons, edelherten en wilde zwijnen). Het woonhuis van de familie, het Jachthuis St. Hubertus, werd gebouwd en beeldende kunstwerken werden aangekocht. Tevens is men in deze periode begonnen met de bouw van een museum voor de kunstcollectie. Echter, vanaf circa 1923 heerste er een ernstige economische crisis. Het echtpaar moest stoppen met de bouw van het museum. De situatie verslechterde verder en de familie kon het bezit niet zelf meer in stand houden. In 1935 kwam er een oplossing voor de problemen. Het Park werd ondergebracht in een stichting: Het Nationale Park De Hoge Veluwe. Het Rijk verstrekte aan de stichting een rentedragende, hypothecaire geldlening. De kunstverzameling werd geschonken aan de Staat der Nederlanden en het Rijk bouwde het  museum. Dit is het oude gedeelte van het huidige Kröller-Müller Museum. Het Kröller-Müller Museum en Park zijn ook vandaag de dag nog twee verschillende organisaties. Hoewel de verantwoordelijkheden gescheiden zijn is er wel veel samenwerking. Dat kan ook niet anders omdat het uitgangspunt, de visie van de stichters, dezelfde blijft: het samenbrengen van natuur en cultuur in het belang van het algemeen.

2 Het park.                                             Het Nationale Park D e Hoge Veluwe is één van de oudste en grootste nationale parken in Nederland.  U vindt er maar liefst hectare bos, heide, vennen en stuifzand. Samen met het Kröller-Müller Museum en de beeldentuin vormt het Park een unieke combinatie van natuur, kunst en architectuur De Hoge Veluwe is een park waar bezoekers nog volop ruimte en rust vinden. Men kan hier uren ongestoord wandelen of fietsen op één van de gratis witte fietsen. Er zijn veel rode lijst (bedreigde) planten- en diersoorten te ontdekken. Heeft u ooit wel eens oog in oog gestaan met een edelhert, wild zwijn, moeflon of ree? Op De Hoge Veluwe kan het Naast rust en ruimte is er ook veel te doen in het Park. Om de rust te garanderen, concentreren de activiteiten zich rond de centrumzone van het park. Voor zowel jong als oud worden regelmatig vele sportieve, culturele en educatieve activiteiten georganiseerd. Kijk voor een actueel overzicht op de homepage onder 'agenda'.

3 De Natuur. : herten, moeflons, reeën en wilde zwijnen kunt u zomaar tegenkomen. De Hoge Veluwe heeft haar bezoeker op het gebied van natuur veel te bieden. Naast rust en ruimte is het landschap uniek en divers. Weidse (heide)vlakten worden afgewisseld door prachtige bossen, vennen en heuvels. Het stuifzand (de beroemde 'wandelende' binnenlandse duinen) stuift na het stuifzandproject weer volop. De Hoge Veluwe bestaat voor ongeveer de helft uit bossen en voor de andere helft uit open gebieden. Er is een rijk gevarieerde planten- en dierenwereld te ontdekken. Laat u verrassen door het grofwild Bij een aantal wildobservatieplaatsen  is het wild, met name vroeg in de ochtenduren of in de avondschemering, vaak goed te zien. Het park beschikt over tientallen diersoorten die op de rode lijst staan. Op deze lijst staan bedreigde soorten. Denk maar eens aan de tapuit, heikikker, ringslang, kommavlinder, bosparelmoervlinder, de boommarter en de das. Het bos in het Park is betrekkelijk jong. Het is aangeplant en gedeeltelijk spontaan opgekomen na 1870 en bestaat voor het grootste deel uit de grove den. De beroemde vliegdennen zijn voornamelijk ontstaan in de eerste helft van de 20ste eeuw. De vliegden is in feite niets anders dan een grove den die, vanwege het overmatig blootstaan aan de harde wind, in een open vlakte niet in de hoogte is gegroeid maar in de breedte. Er zijn op De Hoge Veluwe schitterende exemplaren te vinden. De bodem van het Park bestaat grotendeels uit zand en is voedselarm en droog. Het grondwater zit diep (60 meter in het oosten, 6 meter in het westen). Tevens bevindt zich in het Park een aantal vennen. Deze bestaan niet uit grondwater, maar uit regenwater dat blijft staan op een ondoorlatende laag. Het Park is centraal gelegen op de Zuid-Veluwe en op de westelijke helling van de Veluwe. De oppervlakte beslaat in totaal 5500 hectare, waarvan 3000 hectare bosgrond (welke vervolgens weer onderverdeeld is in 1500 hectare cultuurbos (geplant bos) en 1200 hectare natuurlijk bos, voornamelijk vliegdennen).                                                                                Verder herbergt het Park circa 2500 hectare aan heide- en stuifzandlandschap. Levend stuifzand is uniek in Europa en is bijna nergens meer te vinden. Omdat ook in het Park stuifzand werd bedreigd met begroeiing is in het jaar 2001 het stuifzandproject van start gegaan. Sindsdien is er zo'n 100 hectare aan stuifzand herwonnen. De overige 300 hectare in het Park bestaat uit circa 40 hectare landbouwgronden en verder wegen, fietspaden, parkeerplaatsen, museumterrein, tuinen, etc.

4 Museonder Ooit wel eens letterlijk en figuurlijk een kijkje onder de grond genomen? Dat kan in het Museonder. Het Museonder is het eerste ondergrondse museum ter wereld en is gevestigd in het Bezoekerscentrum (aan het Marchantplein in het centrum van het Park). Het museum geeft een verrassend beeld van alles wat er onder het aardoppervlak leeft en geleefd heeft. De tentoonstelling neemt je mee, steeds dieper en dieper de bodem in. Uiteindelijk beland je zelfs in het middelpunt van de aarde.                                                               Onderweg zijn de meest curieuze dingen te ontdekken: een compleet wortelstelsel van een 135 jaar oude boom, stenen die hun verhaal van herkomst vertellen als je er je hand op legt en is een  waterlaboratorium. Ook liggen er de botten van dieren die al duizenden jaren zijn uitgestorven. Het Museonder is geopend van 9:30 uur tot 17:00 uur. Van april t/m oktober is het tot uur geopend.                                                                                                             

5 Jachthuis St. Hubertus                                          Het Jachthuis Sint Hubertus is het voormalig buitenverblijf van het echtpaar Kröller-Müller. Dit imposante jachthuis is in 1914 ontworpen door H.P. Berlage. De bouw was pas in 1920 klaar. De heer Kröller was een fervent jager. Het Jachthuis is dan ook geïnspireerd op de legende van St. Hubertus, de beschermheilige van de jagers. De legende zegt dat Hubertus (665 na Chr.), een losbandig en lichtzinnig jager, tijdens één van zijn vele jachtpartijen een hert ontmoette dat in het gewei een lichtend kruis droeg. Hij was hiervan zo onder de indruk dat hij zich tot het christendom bekeerde en het vervolgens tot bisschop bracht. Uiteindelijk werd Hubertus heilig verklaard. Niet alleen de glas-in-lood ramen in de hal (zie middenkolom) visualiseren deze legende. Ook de twee vleugels van het gebouw en de hoge toren zijn symbolisch: zij verbeelden het gewei en het lichtende kruis van het hert.  Het Jachthuis is gesloten op 23 juni. 2006                                                                                                   Wandelen De omgeving van het Jachthuis is een geliefd wandelgebied. Een gemarkeerde wandeling van 2,6 km (45 min) voert langs het Jachthuis, de vijver en de rozentuin. Deze wandelroute is tevens goed toegankelijk voor rolstoelen. Een routebeschrijving met uitgebreide informatie is te koop in het Bezoekerscentrum (€ 1).

6 Witte Fietsen. In 1975 werd het plan van de Witte Fietsen opgepakt door Het Nationale Park De Hoge Veluwe en de ANWB. Het idee was om de fietsen ter beschikking te stellen aan de bezoekers van het Park. Men begon dat jaar met de aanschaf van 50 stuks. Vanaf het begin bleek de formule zeer succesvol en er werd al snel besloten het project uit te breiden. Nu, 30 jaar later, heeft het park 1700 Witte Fietsen. Rouleren Witte Fietsen kunnen niet gereserveerd worden en mogen niet op slot worden gezet. Het roulatiesysteem werkt zodanig, dat zodra een witte fiets in de stalling wordt gezet, een andere bezoeker er gebruik van mag maken. Indien u zeker wilt zijn dat u tijdens uw hele bezoek een fiets tot uw beschikking hebt kunt u ook een blauwe fiets huren. Bij een dagje Hoge Veluwe hoort een tochtje op een Witte Fiets! Model Het huidige model van de fiets werd ontwikkeld in een samenwerkingsverband tussen medewerkers van het Park en ex-wielrenner Jack van der Slikke. Het is de ideale recreatiefiets, zonder overbodige accessoires: simpel van ontwerp, zonder licht, zonder fietsbel, zonder versnelling. Het zadel en het stuur zijn hoogte verstelbaar. De instap is gemakkelijk en de tandwielverhouding maakt comfortabel, rustig fietsen mogelijk.

7 Dit wild opzevaastie waar savond wild kan zien
De moeflon Wil je meer weten over de moeflon? Hieronder vertelt de boswachter van NP De Hoge Veluwe over dit wilde schaap. Gemekker in het voorjaar                                                                                               Stel je eens voor, je loopt in het vroege voorjaar te wandelen op De Hoge Veluwe en ineens hoor je in de verte gemekker. Het eerste waar je dan misschien aan denkt zijn geiten in het bos of een stelletje verdwaalde heideschapen op zoek naar de herder. Je staat stil en speurt de omgeving af of je ze kunt zien maar de vele bomen belemmeren het zicht. Weer hoor je het geluid, het komt nu van dichterbij. Wil je meer weten over de moeflon? Hieronder vertelt de boswachter van NP De Hoge Veluwe over dit wilde schaap. Gemekker in het voorjaar                                                                                               Stel je eens voor, je loopt in het vroege voorjaar te wandelen op De Hoge Veluwe en ineens hoor je in de verte gemekker. Het eerste waar je dan misschien aan denkt zijn geiten in het bos of een stelletje verdwaalde heideschapen op zoek naar de herder. Je staat stil en speurt de omgeving af of je ze kunt zien maar de vele bomen belemmeren het zicht. Weer hoor je het geluid, het komt nu van dichterbij. Je wilt wel eens weten wat voor dieren daar lopen en je besluit tegen een boom te gaan zitten om af te wachten wat er komen gaat. De wind staat jouw kant op dus de dieren kunnen je niet ruiken. Ineens zie je ze tussen de bomen! Licht- en donkerbruine beesten. Ze lopen wat onrustig heen en weer en soms staan ze stil om te eten. De meeste zijn zo groot als een behoorlijke hond. Reeën kunnen het niet zijn want die lopen alleen of in kleine groepjes en jij kunt nu al zo'n 20 dieren ontdekken. Het is een hele kudde en daar tussendoor rennen ook wat kleine dieren. Het lijken wel hazen. Je drukt je nog dichter tegen de boom aan en durft bijna niet de ademen. Minuten zit je daar stil te wezen als plotseling, zonder dat je er erg in hebt, een dier met grote horens op 15 meter voor je staat. Dit is een echte ram! Hij lijkt groter en donkerder dan de rest. Op zijn zwartbruine rug heeft hij een soort zadel in de vorm van een witte vlek. Zijn geelbruine ogen spieden jouw kant op en daaromkan je het indrukwekkende dier even goed bekijken. Opvallend zijn de dikke gedraaide horens, donkerbruin en bijna in een volledige cirkel rondgedraaid. Zijn kop is prachtig: bruin met om de ogen en snuit een grijswitte beharing. Zijn nek heeft een kraag van lange zwarte haren. Het oogcontact duurt lang, langer dan jij kunt volhouden. Omdat je enige kramp in je beenspieren voelt probeer je heel voorzichtig te gaan verzitten. Plotseling maakt de ram een hoog fluitend geluid en rent weg. De andere dieren zijn nu ook gealarmeerd en verdwijnen het bos in. Nog even blijf je zitten om na te genieten van de mooie ervaring die je net hebt gehad en als je even later over het bospad verder wandelt, hoor je in de verte weer het zachte gemekker. Tja, zo kan een ontmoeting met één van de interessante diersoorten op De Hoge Veluwe verlopen. Welke diersoort het was……? Jullie weten het waarschijnlijk al! MOEFLONS!! De wetenschappelijke naam van de moeflon begint met 'Ovis', dat betekent schaap. Hij is dan ook verre familie van de schapen die wij hier kennen. Maar met een paar grote verschillen: hij heeft geen dikke wollen vacht maar korte haren en leeft in het wild. Een wild haarschaap dus. Dit is een echte ram! Hij lijkt groter en donkerder dan de rest. Op zijn zwartbruine rug heeft hij een soort zadel in de vorm van een witte vlek. Zijn geelbruine ogen spieden jouw kant op en daaromkan je het indrukwekkende dier even goed bekijken. Opvallend zijn de dikke gedraaide horens, donkerbruin en bijna in een volledige cirkel rondgedraaid. Zijn kop is prachtig: bruin met om de ogen en snuit een grijswitte beharing. Zijn nek heeft een kraag van lange zwarte haren. Het oogcontact duurt lang, langer dan jij kunt volhouden. Omdat je enige kramp in je beenspieren voelt probeer je heel voorzichtig te gaan verzitten. Plotseling maakt de ram een hoog fluitend geluid en rent weg. De andere dieren zijn nu ook gealarmeerd en verdwijnen het bos in. Nog even blijf je zitten om na te genieten van de mooie ervaring die je net hebt gehad en als je even later over het bospad verder wandelt, hoor je in de verte weer het zachte gemekker. Tja, zo kan een ontmoeting met één van de interessante diersoorten op De Hoge Veluwe verlopen. Welke diersoort het was……? Jullie weten het waarschijnlijk al! MOEFLONS!! De wetenschappelijke naam van de moeflon begint met 'Ovis', dat betekent schaap. Hij is dan ook verre familie van de schapen die wij hier kennen. Maar met een paar grote verschillen: hij heeft geen dikke wollen vacht maar korte haren en leeft in het wild. Een wild haarschaap dus. Je wilt wel eens weten wat voor dieren daar lopen en je besluit tegen een boom te gaan zitten om af te wachten wat er komen gaat. De wind staat jouw kant op dus de dieren kunnen je niet ruiken. Ineens zie je ze tussen de bomen! Licht- en donkerbruine beesten. Ze lopen wat onrustig heen en weer en soms staan ze stil om te eten. De meeste zijn zo groot als een behoorlijke hond. Reeën kunnen het niet zijn want die lopen alleen of in kleine groepjes en jij kunt nu al zo'n 20 dieren ontdekken. Het is een hele kudde en daar tussendoor rennen ook wat kleine dieren. Het lijken wel hazen. Je drukt je nog dichter tegen de boom aan en durft bijna niet de ademen. Minuten zit je daar stil te wezen als plotseling, zonder dat je er erg in hebt, een dier met grote horens op 15 meter voor je staat. Dit wild opzevaastie waar savond wild kan zien


Download ppt "Mijn prestentatie gaat de veluwe"

Verwante presentaties


Ads door Google