De presentatie wordt gedownload. Even geduld aub

De presentatie wordt gedownload. Even geduld aub

Veertien keer staan we stil bij de laatste tocht van Jezus

Verwante presentaties


Presentatie over: "Veertien keer staan we stil bij de laatste tocht van Jezus"— Transcript van de presentatie:

1

2 Veertien keer staan we stil bij de laatste tocht van Jezus
OP STAP MET JEZUS Kruisweg Veertien keer staan we stil bij de laatste tocht van Jezus

3 Durven we ingaan tegen de stroom
Zijn we niet allemaal een beetje Pilatus Gelukkig zit er misschien ook wel iets van Jezus in elk van ons Dat is toch wat we als christenen proberen: De weg van Jezus volgen Vormselgroep Vjera

4 Ik kijk naar de af te leggen weg vanuit het Hof van Olijven
II Ik kijk naar de af te leggen weg vanuit het Hof van Olijven Daar op het kruis wordt ook mijn leven gered. Ik ga mee, ik draag mee. Mijn liefde,jouw liefde voor iedereen. Ik ga je weg mee en zeg: ik wil er zijn voor jou. Parochieraad Don Bosco

5 EENZAAM Alleen III was er maar iemand om me op te vangen
IEDEREEN Valt ooit wel eens soms een teken van ZWAKTE Maar als je terug rechtstaat een teken van STERKTE III EENZAAM Alleen was er maar iemand om me op te vangen Jezus zijn hart breekt zoals het glas Vormselgroep Tutti Insieme

6 Ook Vaders zijn vechters,
IV Ook Vaders zijn vechters, Staan we ons kind niet allemaal bij in tijden van nood ? Moeder en zoon ontmoeten elkaar Teken van verbondenheid, kracht en Ware liefde. Het kruis tussen hen in Ploeg Don Bosco

7 Wachten,wachten en wachten op warmte,aandacht,licht …
V In het duister zitten, verlaten, bang, gekwetst, moedeloos, eenzaam, vergeten. Wachten,wachten en wachten op warmte,aandacht,licht … Femma-vrouwen kunnen en mogen voor anderen Een reikende hand,een steunende schouder zijn. Zij spreken woorden van troost, Bemoediging,vrede,respect,rechtvaardigheid. Zij reiken kansen aan tot ontplooiing Zelfvertrouwen en creativitieit. Femma-vrouwen dragen anderen in goede en kwade dagen En gaan zo samen wegen van duister naar licht

8 zijn er vrouwen en mannen die meer dan met strijdend vuur
VI Overal in de wereld zijn er vrouwen en mannen die meer dan met strijdend vuur zich inzetten voor de wereld met zachte moed en zalvende handen Wie zijn de helden van vandaag … Wie zijn onze helden … Mensen van overal, kleine, grote, jong en oud Mensen die we dagelijks ontmoeten Mensen die soms moeilijke keuzes maken Mensen die gaan voor hun dromen Vormselgroep Tredici Arcobaleni

9 VII eerste vormselgroep

10 De vrouwen bleven Hem volgen en treurden om Hem.
Jezus keerde zich naar hen en zei:”Ween niet om mij, maar huil liever om jezelf en om je kinderen Ween om gebroken mensen om je heen. Maar ween je ogen niet dicht,blijf kijken en zien wat er om je heen gebeurt. Een mens moet dikwijls nieuw geboren worden in het leven; en geboren worden gaat niet zonder pijn. Een open oog geschilderd om te zien wat er om je heen gebeurt…. Wenen betekent betrokkenheid,betrokkenheid geeft hoop betrokkenheid op onze kinderen,op de maatschappij rondom ons, Dichtbij en ver. De kranten staan er vol van,kijk maar in het oog,de film van het leven. Sterven om opnieuw geboren te worden … Ook Felix De Boeck geeft ons zijn versie van moeder en kind,van verdriet en vreugde, sterven en geboren worden. VIII Doopteam

11 De weg slingert door een wereld van explosies,
spat open van geluk en tegenslagen. We geven ons over aan wat het leven op onze weg in petto heeft, we aanvaarden en gaan op de knieën. Als koor hebben we een eigenheid, een weg die we uiteindelijk moeten gaan. Elk koor is wat het is, en kan met een notenbalk een weg uittekenen, samengehouden door een sleutel ,die de toon legt en ons op weg zet, de weg van ons bestaan. IX Een wereld van vallen en opstaan, Het nogmaals proberen, Met veel oefenen en naar elkaar luisteren. Sta op en zing! Een weg van vallen en terug opstaan Go with the flow… Denken we dan, maar telkens opnieuw verschijnt er achter de bocht een nieuw lied, een nieuwe inbreng,een nieuwe kracht. Een weg met veel, soms minder noten en rustpunten, een brede weg, waarop iedereen zijn toonhoogte vindt. Want “elke noot heeft zijn belang Soms kort, héél kort, soms lang, heel lang. Menige noot of rust is zelfs een overgang maar hoe kort of hoe lang, het maakt geen punt” Suma Kanthaty

12 Trouwen voor de kerk, kiezen voor elkaar, samen door het leven gaan…… Als het niet lukt gaan we toch wel terug uit elkaar want we zijn uit elkaar gegroeid. X Je kan het op 2 manieren, dobbelen om zijn kleren, ieder voor zich met het gelijk in zijn vaandel Ruimte en tijd voor het ik en bijna geen voor de wij. Een dubbeltje op zijn kant, een wilde gok, een vluchtige fun beslissing. Het loopt wel los als we elkaar maar in alles de vrijheid geven, loslaten ….. We kunnen ook kiezen voor de moeilijke weg, de hobbelige weg, de weg samen, vallen en opstaan . Liefde als werkwoord zien, de weg van verbondenheid en betrokkenheid….. Samen ontdekken dat hoe verder je bent op het hobbelpad, het alleen makkelijker wordt en ook steeds groener. De weg van geven en nemen Aan ons de keus …. Onthaal en relatiedagenteam

13 Terwijl zij vastnagelden keken wij toe iemand zuchtte : och arme,
XI Terwijl zij vastnagelden keken wij toe iemand zuchtte : och arme, wat zijn mensen beulen voor elkaar. Plots trekt een omstaander het kruis uit de door bloed doordrenkte grond En draagt de mens op het kruis naar een veilige plek om de spijkers te verwijderen. Een mens bevrijden van de stalen pinnen die zijn lijf en geest hebben geschonden . Pas als ik zijn genezen littekens zie kan ik weer geloven dat mensen niet enkel beulen zijn. Rik Devillé

14 De dood is donker , als een onweer dat over ons heen schuift.
Ook bij Jezus was er die schreeuw in het duister. Zelfs Hij vroeg:”Vader,waarom hebt ge mij verlaten?” In het besef dat Hij de mensen lief heeft gehad tot aan de grens van zichzelf, zei Hij:”Het is volbracht” Toen Hij stierf kwam zijn Geest tot leven. Precies op dat moment breekt het leven door. Valse zekerheden worden ontmaskerd. Wanhoop en angst worden overwonnen, en tilt een mens tot over zijn grens. Er groeit een nieuwe gemeenschap van breken en delen, een gemeenschap van nieuwe verbondenheid. XII Ploeg Sint Vincentius

15 In de armen van Zijn Moeder hebben ze het levenloze lichaam
van de Zoon gelegd. De Evangeliën zeggen niets over hetgeen zij toen voelde Het is alsof de Evangelisten door deze stilte haar verdriet, haar gevoelens en haar herinneringen wensen te respecteren. Of dat zij zich eenvoudig niet in staat voelden dit uit te drukken Met dezelfde handen waarmee we wensen vastspijkeren,vastpinnen, afkraken,ophangen, uitsluiten,veroordelen, (omwille van hun geloof,uiterlijk,status geaardheid,huidskleur,handicap,levensstijl …) Kunnen we mensen ook vrij maken,onthalen,toevertrouwen, opvangen,zegenen,zalven,herbergen, helen een plek geven en gunnen Of je nu leeft en ademhaalt of aan het sterven bent, als er maar iemand is die om je geeft je van het kruis afhaalt, je kent of je nu heel de wereld wint of vastgespijkerd wordt en afgekraakt, als er maar iemand is die je bemint die voor je zorgt en bij je waakt zoals een moeder bij haar kind of je nu respect afdingt of helemaal ontheemd en hulpeloos wordt opgehangen als er maar iemand is die je omringt je in de armen neemt , je kan ontvangen of je nu tegenkanting krijgt een doornenkroon, een judaskus, als er maar iemand is die zwijgt en die je dood-gewoon een schoot biedt en wat rust zoals maria aan haar zoon XIII vooor het kruis staan is beseffen dat we kunnen kiezen: actief meedoen aan en zwijgzaam toezien bij onrecht of opkomen en zorg dragen voor de gekwetste diep geraakt in stilte en woordenloos zoals moeders dat kunnen - maar ook vaders - “God heeft geen andere handen dan de onze” Johan en Hilde Veys-Van Parijs en kinderen

16 De nacht spreidt nu zijn duistenis over al wat leeft.
In de duistere aarde rust het gestorven zaad om te kiemen tot nieuw leven. De graankorrel is gestorven, een graanhalm zal weldra ontkiemen. XIV Het kruis: symbool van lijden en dood Het rouwende echtpaar, naar het beeld van de Duitse kunstenares Käthe Kollwitz voor het graf van hun zoon op de militaire begraafplaats van Vladslo: symbool van alle oorlogsleed. De piëta naar het beeld van Michelangelo: symbool van het verdriet van een moeder bij het verlies van een kind Vandaag is een dag van leegte. vandaag is een dag van grondeloze stilte. Het is volbracht. De rode aarde: symbool van het nodeloos en zinloos bloedvergieten in alle oorlogen en geweld door de eeuwen heen. Jezus wordt in het graf gelegd. Een lichaam, roerloos koud , wordt liefdevol uit handen gegeven De wanhoop regeert. De droom is niet meer . Onnoemelijk verdriet. Bijbelgroep

17 Hartelijk dank aan alle werkgroepen die meegewerkt hebben om hun
inzichten , ideeën, gevoelens , bedenkingen weer te geven op doek Wij hopen dat zij ook genoten hebben van de gesprekken, van het zoeken naar een creatieve invulling, om deze 14 staties een hedendaagse invulling te geven. De werkgroep Goede Week Buizingen - Lot 2013

18


Download ppt "Veertien keer staan we stil bij de laatste tocht van Jezus"

Verwante presentaties


Ads door Google