Postquam en ubi + perfectum

Presentatie over: "Postquam en ubi + perfectum"— Transcript van de presentatie:

1 Postquam en ubi + perfectum
Tekstblok les 10 Postquam en ubi + perfectum

2 Perfectum kan je op twee manieren vertalen - ovt- legi: ik las - vtt – legi: ik heb gelezen

3 Postquam/ubi libros legi, de magna materia gaudebam.
perfectum Postquam/ubi libros legi, de magna materia gaudebam. Nadat/zodra ik de boeken gelezen had, was ik verheugd imperfectum Dus niet: Nadat ik las of heb gelezen! Nadat/zodra ge….had Postquam/ubi +(pf) Hoofdwerkwoord: impf

4 Pol-methode

5 POL (MO)-methode 1. Zoek eerst de persoonsvorm Maak deze geel/oranje of omcirkel deze. 2. Zoek daarna het onderwerp (als deze niet is uitgedrukt in de pers.vorm) Maak deze rood of onderkringel de vorm. 3. Zoek vervolgens het lijdend voorwerp Maak deze blauw of zet er onderbroken streepjes onder.

6 Dit is de kapstok waar je de rest van de zin aan op kunt hangen.
Vervolgens kijk je of er eventueel een meewerkend voorwerp in de zin zit. Deze maak je groen of je verzint een ander streepje of kringeltje, bijvoorbeeld OVERIG (paars of wit) woordgroepen met voorzetsels; cum, pro….(onderstreept) Ablativi (schuingedrukt)

7 Achtergrond Marcus Domitius is uitgenodigd voor een diner door zijn vriend Lucius Calpurnius Macer. De zoon van Calpurnius Macer, Lucius, komt binnen. Hij heeft een tragedie geschreven en zijn vader vraagt hem om een stuk voor te dragen: het verhaal van Coriolanus.

8 Achtergrond Verhaal over Coriolanus, 500 v.C.
Geschreven door Livius, geschiedsschrijver Gnaeus Marcius Coriolanus: soldaat Romeinen hadden ruzie met een buurvolk, de Volsci

9

10 De Romeinen belegerden een keer een stad van de Volsci, de Corioli.
De Volsci trokken op om deze stad te bevrijden. Gnaeus bewijst een heldendaad: de bewoners van Corioli waren vergeten bewaking bij de poorten achter te laten  Hij valt ze aan

11

12 Voortaan wordt Gnaeus Coriolanus genoemd, naar de stad Corioli.
Hij wilde een functie als consul, maar die kreeg hij niet van het Romeinse volk. Later: debat over graanuitdelingen voor het hongerlijdende volk in Rome: Coriolanus tegenstander hiervan Gevolg: volk beledigd, hij moest zich komen verantwoorden, maar kwam niet opdagen

13 Ging naar Attius Tullius, aanvoerder van de Volsci.
Samen met hem neemt hij wraak: hij wil Rome innemen. Maar: door het smeken van zijn moeder, vrouw en kinderen nam hij Rome uiteindelijk niet in. Gevolg: de Volsci vonden hem een verrader: hij wordt vermoord

14 Coriolanus en Veturia(moeder) en Volumnia (vrouw)

15 Na het verhaal zijn de mannen onder de indruk van Lucius’ zoon.
Marcus Domitius is nog steeds onder de indruk. Zou zijn zoon Marcus ook zo goed zijn?

16 r. 1 Audi, Marce, audite, mater et Domitilla!
Luister Marcus, luister moeder en Domitilla! Audire- luisteren

17 r. 2 Lucius, Calpurnii Macri filius, tragoediam scripsit.
Lucius, de zoon van Calpurnius Macer, heeft een tragedie geschreven.

18 r. 3 Profecto sibi magnam sumpsit materiam
Hij heeft werkelijk een belangrijk onderwerp gekozen Sumpsit = pf van sumere

19 r. 4 De Coriolani superbia et nece hodie recitavit.
nex necis neci necem nece etc. De Coriolani superbia et nece hodie recitavit. Vandaag heeft hij voorgelezen over de hoogmoed en dood van Coriolanus.

20 r. 5 Tu autem, Marce, audivistine iam de Coriolano?
Maar jij, Marcus, heb jij al over Coriolanus gehoord? Hij wil kijken of zijn zoon net zo knap is als die van zijn vriend Audivisti leren over/te weten komen

21 Herhaling –ne en nonne 1. -ne is een vraagwoordje in een open vraag
Antwoord kan ja of nee zijn. -ne staat achter een werkwoord van de zin, aan elkaar!  Dus ‘audivistis-ne in regel 5 Wij veranderen in vraagzinnen vaak de volgorde: Jij bent tevreden met je leven. Ben je tevreden met je leven? In het Latijn is dat anders: zo’n zin begint vaak met een signaalwoordje: -ne, nonne en num

22 r. 6 Audivi, pater, nam Livii libros legi, et apud Diodotum iam de Coriolano imperatore claro egimus. Ik heb het gehoord, vader, want ik heb de boeken van Livius gelezen, en bij Diodotus hebben we het al over de beroemde veldheer Coriolanus gehad.

23 r. 8 Postquam copias Volscorum vicit, triumphum egit.
Nadat hij de troepen van de Volsci had overwonnen, hield hij een triomftocht.

24 r. 9 Tum cuncti victorem laetis clamoribus laudaverunt.
Toen hebben allen de overwinnaar met een vrolijk geschreeuw geprezen.

25 r. 10 Sed ubi invidiam plebis tribunorumque movit, patriam reliquit et Volscos adiuvit et bellum paravit. Maar zodra hij de haat van het volk en de tribunen had opgewekt, verliet hij zijn vaderland, hielp de Volsci en bereidde een oorlog voor.

26 r. 12 Satis est, Marce; tu profecto de Coriolano bene narrare potes.
Dat is genoeg, Marcus; jij kunt inderdaad goed vertellen over Coriolanus.

27 r. 13 Id modo vidi et gaudeo. Sed quid apud Diodotum egistis? Quid declamavistis? Dat heb ik zojuist gezien en ik ben blij (daar om) Maar wat hebben jullie bij Diodotus gedaan? Wat hebben jullie voorgedragen?

28 r.16 Titus Coriolanum accusavit, quod patriam prodidit, quod copiis Volscorum Romam circumdedit. Titus heeft Coriolanus aangeklaagd, omdat hij zijn vaderland heeft verraden, omdat hij Rome heeft omsingeld met de troepen van de Volsci.

29 r. 18 Ego autem verba matris finxi et inter alia et haec dixi:
Maar ik heb de woorden van zijn moeder bedacht en onder andere ook dit gezegd:

30 r. 19 Tu legiones Romanas pepulisti, tu milites nostros cecidisti, tu…
Jij hebt de Romeinse legioenen verslagen, jij hebt onze soldaten gedood, jij…

31 r. 20 Te laudo, Marce, nam multa didicisti, multa comprehendisti.
Ik prijs je, Marcus, want je hebt veel geleerd en begrepen.

32 r.21 Filius bonus es, etiamsi tragoedias non scribis.
Je bent een goede zoon, ook al schrijf je geen tragedies.

33 r. 22 Tum ad Domitillam et matrem: ‘Nonne docus est Marcus noster?’
Dan (zegt hij) tegen Domitilla en moeder: ‘Is onze Marcus niet knap?’

34 r.23 Nonne gaudetis? Ecce! Hodie Marcus ridet, hodie maestus non est!
Zijn jullie niet blij? Kijk! Vandaag lacht Marcus, vandaag is hij niet treurig!

35 r. 24 Profecto Marcus, ubi verba patris audivit, laetus est et ‘Gaudeo,’ inquit, ‘quod tu me laudavisti, pater. Inderdaad, Marcus, zodra hij de woorden van zijn vader heeft gehoord, is hij blij en zegt: Ik ben blij, omdat je me geprezen hebt, vader. Audivit- vernemen

36 r. 26 Semper filius bonus esse studeo.
Ik wil altijd een goede zoon zijn.

37 r. 27 Tacitus autem: ‘Mea vota audivisti, Venus, et me adiuvisti.
Maar stil voor zich (zegt hij): ‘ Je hebt mijn gebeden verhoord, Venus, en je hebt mij geholpen.’ Audvisti- verhoord

38 r. 28 Iam pater me laudat, iam ridet. Fortasse amorem meum non iam vituperat, fortasse etiam pater Aemiliae… Mijn vader prijst me al, hij lacht al. Misschien keurt hij mijn liefde niet meer af, misschien zal ook de vader van Aemilia…