Hoofdreekssterren (H kern fusie)

Presentatie over: "Hoofdreekssterren (H kern fusie)"— Transcript van de presentatie:

1 Hoofdreekssterren (H kern fusie)
Protosterren Hoofdreekssterren (H kern fusie) Rode Reuzen (H schil fusie) 0.01- 0.08 Mzon 0.08- 0.25 Mzon à 10 Mzon 8 à Mzon >12 Mzon Horizontale tak (He kern fusie) Asymptote tak Superreuzen (H en He schil fusie) Superreuzen Planetaire nevels Supernovae >40 Mzon Helium Witte dwerg C-O Witte dwerg O-Ne-Mg Witte dwerg 1,4-3 Mzon Bruine dwerg Via Rode dwerg  Zwarte dwerg Neutronen ster Zwart Gat

2 Basis Cursus Sterrenkunde
Hoofdstuk 10 Volkssterrenwacht Amsterdam

3 Sterrenstelsels De Zon is één van de 200 – sterren in het melkweg spiraalstelsel En draait op Lj van het Centrum Rond de afgeplatte schijf is een Halo van Bolvormige sterrenhopen

4 De melkweg is een Balkspiraalstelsel zoals M83

5 Onze locatie

6 Pop I Schijf Jong Pop II Halo Oud Bolv. hopen

7 Melkweg in de Zwaan NoordAmerika nevel Sluiernevel

8 Interstellaire Materie
Atomaire wolken H Geïoniseerde wolken H Moleculaire wolken H2 (dichte, koude en rustige gebieden) Emissienevels in Moleculaire wolken (orionnevel) H2 wolken van 2e en ne generatie

9 Interstellaire Materie
90% H, 10% He, 0:01% C, O, N, ... < 0:001% Si, Fe, P, S, ... En stof (C) En veel verbindingen: H2O, CO, alcoholen (CH3OH, CH3CH2OH), ethers (CH3OCH3), cyaniden (CH3CN, ...) azijnzuur CH3COOH of glycolaldehyde CH2OHCHO)

10 Interstellaire Materie
Aminozuren kunnen voorkomen (Leiden 2002) R is zijtak R=H Glycine

11 Interstellaire Materie
Het stof belemmert ons zicht op de melkweg (zwarte plekken in nevels) en Is de bron voor planetesimalen H2 gebieden zijn de bron van stervorming

12 Orion nevel 10.000 sterren 1 106 jaar
Veel bruine dwergen en jonge sterren Trapezium Schokgolf

13 Merope nevel 600 sterren 100 106 jaar Allemaal B sterren
Stralingsdruk tijdens passage op gaswolken

14 Pleiaden HR

15 Paardekop nevel Emissienevel door zèta Orionis
De “kop” is verdichte materie op de voorgrond

16 Paardekop nevel Hubble opname

17 Bolhopen M13

18 Bolhopen HR M13

19 Conclusie Bolhopen (populatie II) zijn oud (12-14 109 jaar)
Geen stervorming meer. Bolhopen bewegen onafhankelijk in de halo en zijn ontstaan VOOR de afplatting Populatie I associaties zijn gevarieerd, veel stervorming en oude en nieuwe groepen

20 Open sterrenhopen Pleiaden of Subaru > 700 sterren 410 Lichtjaar

21 Open sterrenhopen Dubbele sterrenhopen in Perseus

22 Stelsels Hubble classificatie

23 Spiraalarmen Armen (stof en gas) zijn dichtheidsgolven door gravitatie in stand gehouden Sterren bewegen zich door de armen heen in Kepleriaanse omlooptijden dus: Een ster op LJ één omwenteling Een ster op LJ maakt in dezelfde tijd 5 omwentelingen

24 M51

25 Spiraalarmen? Hoag’s ring

26 Seyfert Actief stelsel Zwart gat in centrum

27 Actieve stelsels jets M87

28 Jets, Radiolobben De Jets banen zich een weg door de Interstellaire materie en botsen op dichte materie die om het stelsel aanwezig is Gevolg is nieuwe stervorming en misschien stelselvorming In Radiostraling is een stelsel VEEL groter dan in zichtbaar licht

29 M87 radiolobben M87 de Kern van de VIRGO cluster

30 Cygnus A Cygnus A wat we visueel zien en in cm golflengte

31 NGC 4676

32 Botsende stelsels

33 Hubble Deepfield

34 Gravitatielenzen

35 Abell 2218

36 Powers Einde les 10